اگر به کسى تَنه بزنیم، مى گوییم ببخشید، وقتى تخم مرغى از دست ما مى افتد و مى شکند، ناراحت مى شویم، اگر کفشى از ما گم مى شود، مدام دنبالش مى گردیم، ولى خودمان گمشده ایم، هستى ما گم شده است، نعمت هاى حق را گم کرده ایم و هیچ باکى نداریم و این گم کردن ها را جزء بدهکارى ها و باخت هاى خود به حساب نمى آوریم.